Bij Naked Productions komt eerstdaags, de officiële release is voorzien voor 22 oktober, de nieuwe CD van Nico Backton & Wizards of Blues uit. Deze tovenaars komen uit het uiterste zuiden van Frankrijk naar ons overgewaaid. Het Franse Catalunya is hun natuurlijke biotoop, met Perpignan als uitvalsbasis voor hun tournées. Als je de CD beluistert, zou je er het hoofd van je schoonmoeder om verwedden dat de Wizards uit het zuiden van de States komen. Een risicoloze weddenschap, natuurlijk, met een win/win situatie.

Nooit van gehoord, hoor ik U fluisteren. Met scharlaken schaamrood op de keunen moet ik toegeven dat ik in hetzelfde geval ben. Wij kijken of luisteren niet genoeg naar het zuiden van Europa als het op blues aankomt, bedenk ik dan, want deze heren zijn ondertussen toch al aan hun derde album toe. En nog sterker, Nico Backton, de zanger/gitarist/frontman van de band is een geboren en getogen Gentenaar. Hij zag voor het eerst het levenslicht in 1974 in de Artevelde-stad, en een geoefend hoofdrekenaar weet ondertussen al dat hij dus vijfendertig jaar jong is.

Hij ontdekte blues en gitaar op zijn twaalfde, volgde een opleiding aan de Jazzstudio te Antwerpen en schuimde van zijn achtiende de Benelux-festivals af als begeleider van Marc Lelangue. Hij toerde door Europa met o.a. Freddy Stark, Thierry Gutmann en Enrico Crivellaro, niet van de minsten dus.
In 1996 neemt Nico een akoestisch solo album op “Yazoo River Blues”, ontmoet Youssou ’N Dour in Dakar op een rondreis door Senegal, en Muzzy Horn in Brussel. In de band van deze laatste en die van Marc Lelangue speelt hij op Wespelaar en op Swing Blues in Louvain-la-Neuve en wij hebben het niet geweten, we waren er nochtans.

In de Midi valt hij tenslotte voor het licht en gaat er zich definitief vestigen. Hij schaart er enkele gerenommeerde muzikanten rond zich, de bassist Chris Michel, de drummer François Miniconi en de harmonicist Richie Faret. De Wizards of Blues zijn geboren. In 2005 winnen ze de Tremplin Blues van het Blues sur Seine Festival in twee categorieën en in 2006 veroveren ze de hoofdprijs Tremplin Blues Orange des Rendez-vous de l’ Erdre in Nantes.

Ook in 2006 brengen ze hun eerste CD “Back Door Blues” uit, met eigengereide bewerkingen van hoofdzakelijk pre-war bluesnummers. Deze wordt een groot succes in Franse blueskringen en opent de deuren voor alle belangrijke jazz- en bluesfestivals. In 2007 komen ze langs de voordeur naar buiten met hun tweede album “Blues on My Front Door”. Deze bevat nu ook eigen werk, in tegenstelling tot de eerste die enkel covers bevatte. Nu staat de Franse gespecialiseerde pers in lichterlaaie. Terug langs het festival parcours met als hoogtepunt de finale dag van het festival van Cahors.

En nu ligt het derde album de Wizards of Blues voor ons en het noemt “Roots and Stories” en het bevat een wonderlijke mix van blues, jugband, boogie, country en folk. Enkele uitschieters zijn de heel ongewone doch prachtige versie van Big Bill Broozy’s “Louise Blues” en “Bad Times” van Nico Backton. Blues zoals we die van country muzikanten als Bo Ramsey en Steve Earle kunnen verwachten. Of Jesse Dayton met zijn Road Kings. Là où les extrêmes se touchent. Nico’s «Baby, I Love You» klinkt zeer Tom Waits, gezongen met een minder verweerde stem dan Tom’s, maar toch met dat tikkeltje afbladderende bovenlaag. “Tipitina” van Professor Longhair bevat helemaal die begeerde New Orleans sfeer. En helemaal het einde, is Nico’s uiterst dansbare en ontzettend ontroerende versie van de traditional “Goodnight Irene”.

Op “T-Model Ford Blues” is Thierry Lopez te gast om een gekiend stukje akoestische solo gitaar te spelen. En met “Cigar Box Babe” eindigt Nico Backton in schoonheid op zijn, hoe kan het ook anders met dergelijke titel, cigar box guitar. Ik heb van dit album genoten en zal dat in de toekomst nog doen. Ik kan dit plaatje ten stelligste aanraden aan al wie van akoestische en semi-akoestische blues houdt. Vanaf 22 oktober dus te verkrijgen in onze contrijen. Naked Productions heeft Nico & Wizards of Blues onder hun hoede genomen en Bertus zorgt voor de distributie. Wat kan er nog mis lopen ? En vanaf nu van dichtbij volgen die Nico. Oh ja, voor de dames was er ook nog wat. Onze Nico heeft alles in huis om ook de vrouwelijke bluesfans over de streep te trekken. Sla er zijn guestbook maar eens op na !

Personnel :
Nico Backton: guitars, dobros, cigar box guitars, 12-string guitar, hammond xb2, piano & vocals
Christian Michel: bass, contrabass
François Miniconi: drums, cajon, percussions
Richie Faret: harmonica-harp
guest: Thierry Lopez, lead guitar on T-Model Ford Blues

witteMVS

.